?دخالت یک ذرۀ ناچیز در جریان کارگاه خلقت، پست‌تر از دخالت کهکشان‌ها نیست. اگر یک انسان نتواند حساب اشیاء کوچک و بزرگ و به طور کلی حساب اشیاء چشم‌گیر و غیر جالب توجه را از حساب ارزش‌ها جدا کند، حق ورود به کلاس هستی‌شناسی را ندارد.

?به عنوان مثال، موقعیت چشم در بدن آدمی خیلی چشم‌گیرتر از ناخن یکی از انگشتان پاست. همچنان که بزرگی و چشم‌گیر بودن کهکشان با یک ذره، نه تنها قابل مقایسه نیست، بلکه اگر کسی بخواهد کمیت و کیفیت جریانات کهکشان را در برابر یک ذره، به طور مشروح محاسبه نماید، بیم آن می‌رود که به نوعی اختلال مغزی دچار شود.
?با این حال، آن حصه از فروغ هستی که بر چشم آدمی تابیده، مربوط به آن خداوند خالق فروغ است که حصه‌ای از آن را هم به ناخن یکی از انگشتان پا نصیب فرموده است. حصه‌ای از نور وجود که بر کهکشان می‌تابد، از همان خداوند فیاضی است که حصه‌ای از نور وجود را نصیب ذره فرموده است.
?دخالت هر موجودی اگرچه نمایشی بسیار ناچیز داشته باشد، در کل نظام هستی همان ضرورت را دارد که دخالت بزرگ‌ترین موجود کارگاه هستی.

? استاد #علامه_جعفری
«تفسیری بر احتجاج امام علی‌بن موسی‌الرضا(ع) با عمران صابی»، ص ۳۴