به قول ابن سينا عزم و تصميم ما آن شود که براي خود شخصيت جامعي را برنامه ريزي کنيم، هم بتوانيم كار فكري بكنيم، هم كارهاي علوم تجربي مان را بتوانيم خوب دنبال كنيم، هم مديريت خيال خود را دنبال نماييم، هم کار عقلي کنيم و هم از تربيت قلب خود غافل نمانيم، راه پرورش و مديريت هر كدام هم مشخص است و مي توانيد با برنامه ريزيِ درست به همه ابعاد خود برسيد. تا اين كه آرام آرام به احساسي منتقل شويد که به آن «احساسِ غم غربت» مي گويند.

اين اولين قدمي است كه در فضاي آن مي توانيد زندگي صحيح را شروع كنيد؛ غم غربت داشتن سيرمي آورد. چطور مي شود كه اويس قرني از يمن بلند مي شود و به مدينه مي آيد؟ چون احساس غم غربت مي كند. همان است كه به اصطلاح عرفا مي گويند: «درد پيدا مي شود» و به واقع مشكل روزمرّگي را با همين «درد پيداكردن» مي توان از بين برد. كسي كه در اين دنيا با غم غربتِ خود آشنا شد ديگر گرفتار كارهاي ياوه نمي شود

منبع:کتاب ادب خیال عقل قلب