?مشکل در فرد فردِ جامعه ي ما است که نتوانسته ايم زندگي توحيدي و شرايط رسيدن به آن را براي خود درست تعريف کنيم، از ترس عقب نيفتادن از پيشرفت، سراسر غربي شده ايم و آرزو هم داريم غرب زده نشويم و بتوانيم عالَم ديني خود را حفظ کنيم. در حالي که قدرت انتخاب ابزار مناسب را از دست داده ايم و کسان ديگر براي ما انتخاب مي کنند با اين حال اميد داريم از فضايي که آن تکنيک ايجاد مي کند مصون باشيم.
?از خود نپرسيديم بناست ما به دنبال تکنيک جديد راه بيفتيم يا تکنيک جديد را به دنبال خود بکشيم، و در عمل کدام يک از دو نوع زندگي اتفاق افتاد و چرا؟

❌ولي مشکل اين است که افراد باور ندارند که نه تنها «رسانه خود پيام است» و هرجا آمد فرهنگ خود را به همراه مي آورد بلکه تکنيک هم يک فرهنگ است و هرجا آمد فرهنگ و نوع زندگي مخصوص به خود را نيز به همراه مي آورد، مگر اين که با هدفي توحيدي دست به انتخابي دقيق بزنيم و تحت تأثير مدرن ترين تکنولوژي نباشيم، وگرنه نياز هاي کاذبي را وارد زندگي خود کرده ايم به گمان اين که مدرن ترين تکنيک جواب نيازهاي ما خواهد بود.

❌با توجه به نکته فوق روشن مي شود چرا گفته اند «در تکنيک يک نوع فزون خواهي نهفته است و نه رفع نياز» چون موضوعِ نظر به تکنولوژي، نظر به بيل و کلنگ نيست که در به کاربردن آن ها از ابتدا مي دانيم براي چه کاري آن را تهيه کنيم. موضوع تکنولوژي موضوع هدف آفريني است. به شما مي گويد اگر تا حال نمي توانستي اين کارها را بکني، وسيله اي براي تو تهيه کرده ام که بتواني چنين کارهايي نيز انجام دهي، و از اين طريق ما وارد يک نوع زندگي جديد خواهيم شد و آرام آرام، زندگي قبلي و اهداف آن در حاشيه مي رود.

❌کافي است ملّتي هدف خود را که برآورده شدن ابعاد روحاني در فرصت زودگذر دنيا است، از دست بدهد، حال اين تکنولوژي است که انواع هدف هاي وَهمي را جلوي او قرار مي دهد.

❌تا ديروز هر وقت مي خواست ارحام خود را ببيند کفش هاي خود را مي پوشيد و چند کوچه آن طرف تر را که محل سکونت عمه يا خواهرش بود پياده طي مي کرد و با ملاقات رو در رو بهره هاي لازم را از اين ديدار مي گرفت و روح او نيز در همين حدّ نياز به ارتباط داشت، آن هم ارتباطي سالم و شرعي.
❌ ولي با ورود خودروهاي سواري در زندگي ها، خانه ها از هم فاصله گرفت و چند کوچه آن طرف تر تبديل شد به دهها کيلومتر آن طرف تر و لذا تلفن وارد زندگي شد تا ملاقات روبه رو را در حدّ شنيدن صداي همديگر تقليل دهد، و با ورود اينترنت ارتباط اين طرف دنيا با آن طرف دنيا امکان پذير شد، حالا ديگر بشر در اطاق هاي چت نمي داند چرا ارتباط برقرار مي کند و چه بهره اي از آن مي گيرد.

❌موضوع عرض بنده بدي و خوبي اين تکنولوژي نيست، تأکيد بر عرض قبلي است که «کافي است ملتي هدف خود را در برآورده شدن ابعاد روحاني در فرصت زود گذر دنيا، از دست بدهد، در اين حالت تکنولوژي است که انواع اهداف وَهمي را جلو ما قرار مي دهد». چون تعريفي از زندگي و اهداف مربوطه نداريم. و معني فزون خواهي مطرح در تکنولوژي ريشه در وَهم زدگي ملّتي دارد که تحت تأثير آن قرار مي گيرند.
❌پديده مدگرايي ريشه در همان روحيه اي دارد که تکنيک جديد برايش مقصد است. اين جا هم چون تعريفي از زندگي ندارد، نمي تواند با اين لباس و يا اين خانه تا آخر به سر ببرد و در راه رسيدن به هدف مقدس خود تلاش کند، چون هدفي مشخص و مقدس ندارد نفسِ تغيير لباس و خانه و دکور براي او هدف مي شود.
❌ تکنولوژي جديد با توليد انبوه، نياز به مصرف کنندگاني دارد که دائم کالاهاي جديد آن تکنولوژي را مصرف کنند و لذا عامل بقاء تکنولوژي روحيه مدگرايي و نظر به کالاهاي جديد است. اين است که تأکيد مي شود تکنولوژي در ذات خود يک فرهنگ را به همراه مي آورد و نبايد آن را به عنوان يک ابزار صِرف نگريست.

?منبع:کتاب گزینش تکنولوژی/استادطاهرزاده