✅حادثة كربلا آنچنان عاطفي و انساني است كه اگر درست به آن نظر كنيم ناخودآگاه منقلب مي‌شويم،
✅آن‌قدر شخصيت‌هاي كربلا با روح و روان ما آشنا هستند كه هيچ جدايي بين مصيبت آن‌ها و خودمان حس نمي‌كنيم.
◀️اگر آن‌ها را از خودمان جدا نبينيم،
◀️به راحتي مي‌توانيم به ايشان عشق بورزيم
◀️و در مصائب آن‌ها بي‌قرار شويم و اشك بريزيم
⏪و از اين طريق به عواطف خود جهت صحيح و الهي بدهيم.
?آن‌كه بنا ندارد گناه كند
? به راحتي توجّهش به كربلا مي‌افتد
?و معني حركات امام حسين(ع) و اصحابش را مي‌فهمد
? و عشق اصحاب كربلا در جانش شعله مي‌كشد.
✅ وظيفة ما در جلسات سوگواري اباعبدالله(ع)?تذكّر? است
?تا هم قلبِ خفته بيدار شود
? و هم قلب سالم به تحرّك درآيد و افق و غايت خود را كربلا قرار دهد.
⚠️ عرض بنده اين نبود كه در بارة كربلا مطلب همين است كه من گفتم و تحليل كربلا هم به همين حرف‌ها ختم مي‌شود،
☑️ بلكه عرض بنده اين است كه اگر مقام امام و امامت شناخته شود، حرف‌ها از اين‌ها هم بالاتر است،
☑️يعني فوق عرفان است
✖️و نه دون عقل
✖️و نه در حدّ احساسات صِرف.
منبع:نگرشی به کربلا باچشم عقل وعاطفه
فرم در حال بارگذاری ...
اذان صبح: 
طلوع آفتاب: 
اذان ظهر: 
غروب آفتاب: 
اذان مغرب: 
نیمه شب شرعی: 
آخرین نظرات