⛔بزرگ نمايي قدرت آمريكا براي كسي است كه حسين ندارد.

❌ ولي كسي كه دل به حسين داده است آمريكا و دنياداران در نظرش سبك و هيچ هستند. از اين جا روشن مي شود كه چرا امام حسن عسكري (ع) فرمودند زيارت اربعين نشانه مؤمن است.

❌معلوم مي شود كه هر دلي به صرف ادّعاي ايمان، نمي تواند در فرهنگ تبليغاتي كفر وفادار به اباعبدالله (ع) بماند. چه كسي مي تواند بگويد كه خدايا امام حسين (ع) با كرامتي كه به او دادي، به نتيجه و ثمر رسيد و او را با شهادت گرامي داشتي و به سعادت خاص رساندي؟

❌ آن كه فرهنگ حسين (ع) را شناخته باشد، و زيارت اربعين يعني فرهنگ حسين (ع) را به قلب خود القا كردن.
❌كسي كه در كربلا در زير سم اسب ها، كرامت حسين (ع) و اصحاب او را توسط خدايي كه عالم در قبضة اوست، مي بيند، چقدر خوب مي بيند، برعكس؛ سربازان عمرسعد كه اين كرامت را نديدند و نفهميدند، و اگر زينب و خيام حسين (ع) اين كرامت را نمي ديدند، مسلّم از فرط مصيبت، قالب تهي مي كردند و اگر مدد روحي و تصرف ملكوتي امام سجّاد (ع) در جان مصيبت زد گان نبود، مگر مي شود تحمل كرد؛ اصلاً مگر مي شود بدون نظر امام زمان (ع) كارهايي همچون كربلا را به وجود آورد و آن را ادامه داد؛ مگر جنگ هشت ساله منهاي نظر مبارك حضرت بقية الله الاعظم(ارواحنافداه) عملي بود؟!

❌… در صحنة اربعين در چنين حال و مقامي هستيم، صحنه اي كه چهل روز از عاشورا گذشته است يعني تكه تكه شدن بدن ها را ديده ايم، جشن و غوغاي حكومت يزيدي را ديده ايم، رعب و وحشتي را كه به صحنه آوردند ديده ايم، تهمت ها را شنيده ايم، با اين همه بعد از چهل روز هنوز حق را از باطل تشخيص مي دهيم و هنوز به جبهه حق و امام حسين (ع) وفادار هستيم و هنوز امام (ع) را پيشرو و رئيس و سرور و راهنماي خود مي دانيم

❌ و اعتقادمان اين است كه خدايا تو ارث انبياء را به امام دادي و ما با وجود اين همه تبليغات و رعب و وحشت، از حسين (ع) دل نمي كنيم و جرأت دفاع از او را در جان خود داريم، اصلاً كربلا مكتب ادامة چنين جرأت و شجاعت است.
❌هر چه يزيديان مي خواهند بگويند، و هركاري مي خواهند بكنند ما فهميده ايم چه كسي را بپذيريم و به دنبال چه كسي برويم. انساني كه پيش از آن كه ظاهر كاخ ها خيره اش كرده باشد، به درون معنوي خود خيره شده و راه به عالم ماورا برايش باز شده است، چگونه مي تواند به امام معصوم (ع) نظر ندوزد و تبليغات دنياگرا، دل او را از جايگاه اصيل خود بركند؟

❌ امام در تمام ابعادش، چه با بودنش و چه با شهيد شدنش، انگشت اشاره به عالم لايتناهي دارد، و مي تواند عالم درون خودت را به تو بنماياند و درآن صورت خود را به واقع يافته اي، خودي بسيار متعالي.
❌با ارتباط با امام است كه انسان مي فهمد آن بُعدي از ما كه جداي از امام، راه خود را طي مي كند، ناخود ماست…
خدايا هنوز هم امام حسين (ع) را حق مي دانيم، و مي گوييم: اي امام، تو با دعوتي كه كردي، حجّت را براي بشريّت تمام نمودي.
هنوز كه هنوز است امام حسين (ع) حجّت خدا در هستي است و يزيد و يزيديان شكست خوردة تاريخ هستند، اين همان پيروزي حقيقي و اصيل است.

❌تحليل هاي غير شيعي و غير اربعيني است كه امام حسين و حضرت علي (ع) را شكست خورده مي بيند و مي گويد اگر حضرت علي (ع) حق است، چرا بر معاويه پيروز نشد و اگر حسين حق بود، چرا يزيد او را شكست داد. نوع نگاهتان را به حوادث بايد دقيق و درست كنيد.

❌ اميرالمؤمنين (ع) با آن همه عصمت و فوق آلودگي زمانه بودن و بر فراز متعالي ترين ارزش ها، انسانيّت را به نمايش گذاردند. و معاويه با آن همه نكبت و سياه رويي خود را به نمايش گذاشت؛ آن هايي كه پيروزي علي(ع) بر معاويه و پيروزي حسين بر يزيد را نمي بينند، معلوم نيست كجا زندگي مي كنند و چه مي بينند! معلوم نيست مرز حيات خود را تا كجا تعيين كرده اند!

⭕منبع:کتاب کربلا مبارزه باپوچی ها