?آیت الله بهاءالدینی

? باید آتش نفس را خاموش كرد وگرنه این آتش، دائم مشغول كار است. شاید بسیاری از اعمال صالح انسان را هم خراب كند. به جای این كه نماز، انسان را بالا ببرد، پایین می‌آورد، به خاطر آن وجوه شیطانی كه در نفس انسان است. هشتاد سال عبادت كرده‌ای، ولی نتیجه آن چه بوده است؟ نتیجه‌اش همین بساطی است كه می‌بینید. همان هتاكی و جهالت. این كه عبادت نیست. اگر نماز جلو دروغ‌ گفتن هایت را نمی‌گیرد، بدان، نماز نیست. اگر همت نكنید، به جایی نمی‌رسید. باید به فكر خودسازی باشید.

? این همه نعمت های مادی، نعمت های معنوی، این همه میوه ها و باران ها، همه از نعمت های الهی است. از آدم نیست، آدم این كاره نیست. اگر آدم قدرت داشت و می توانست جلوی باران را هم می گرفت. نمیتواند، قدرت ندارد! اگر صدها جلسه هم باشد، ولی تا تصمیم به اصلاح خودتان نگیرید، فایده‌ای ندارد. باید بدی‌ها را كنار بگذارید تا حق تعالی شما را یاری كند. اگر به سوی دستگاه خدا رفتی، خدا پشتیبانی می‌كند.

? خدا به اندازه ای كه شما یاری كردید كمك میكند: "ان تنصرالله ینصركم" در دستگاه خدا نمی توان حقه بازی كرد. حقه بازی مال بازار است. باید ابراهیم وار آماده برای آتش شد تا خدا آتش را بَرد و سلام كند. اگر به مخلوق التماس كند، به زید التماس كند، از برد و سلام خبری نیست. كسی كه همه یاری ها را از خدا دید، قهرا مومن به خدا میشود، می بیند كارها را غیر خدا نمیتواند انجام دهد.

⭕منبع: صاحبدلان؛ توصیه های اخلاقی عرفانی آیت الله بهاءالدینی (ره)؛ ص ٩٣