حضرت امام(ره) براي شناسايي مقدس مآبانِ نفوذي مي فرمايند:

«وقتی حربه ي ارعاب و تهديد چندان كارگر نشد، راه های نفوذ تقويت گرديد.

اولين و مهم ترين حركت، القای شعار جدايی دين از سياست است كه متأسفانه اين حربه در حوزه و روحانيت تا اندازه ای كارگر شده است تا جايی كه دخالت در سياست، دون شأن فقيه و ورود در معركه ي سياسيون، تهمت وابستگی به اجانب را به همراه می آورد؛

يقيناً روحانيون مجاهد از نفوذ، بيشتر زخم برداشته اند. گمان نكنيد كه تهمتِ وابستگی و افترای بی دينی را تنها اغيار به روحانيت زده است، هر گز؛ ضربات روحانيتِ ناآگاه و آگاهِ وابسته، به مراتب كاري تر از اغيار بوده و هست.»

برشی از کتاب سلوک ذیل شخصیت امام خمینی