«وَ اَكْثِرِ الاِسْتِخارَةَ» فرزندم! تا می توانی از خداوند طلب خير کن. زیرا تنها از کسی باید طلب خیر کرد که تمام خیر به دست اوست.

طلب خیر کردن به یک معنا عبارت از آن است که انسان خوبِ مردم را بخواهد و به دنبالِ خوبی ها باشد. استخاره تنها به معنای رایج آن كه امروز معمول است، مورد نظر حضرت نیست زیرا استخاره بیشتر به معنای طلب خير از خداوند است و این که انسان برای خود و دیگران از خداوند طلب خير کند و به دنبال خوبی برای مردم باشد. می فرمايند فرزندم اگر می خواهی اصلاح شوی بايد به دنبال اين باشی كه از خداوند طلب خیر کنی و همچنان بر این امر پایدار باشی، چه برای خود و چه برای بقیه ی انسان ها، در این حال کاری نداشته باش که مردم در مقابل خوبی كردن شما چه می كنند. زیرا این کار معامله نیست که بگوئی اگر جواب خوبی ات را دادند خوبی را ادامه می دهی.
.. یعنی این هنر نیست كه در ازای خوبی مردم تو خوبی كنی، بايد برسی به جايی كه خوبی کردن را فوق معامله ببينی.
در شرح حال علامه طباطبايی«رحمت الله عليه» داريم كه يك روز در پياده رو راه می رفتند. يك دوچرخه سوار كه در پياده رو چرخ سواری می كرده با علامه تصادف کرد و ايشان را بر زمين زد. علامه بلند شدند و به دوچرخه سوار که خودش هم زمین خورده بود گفتند: من طوری نشدم، شما طوری شدی؟ این نوع برخوردها، آن برخوردهایی است که علامه را علامه كرده است. ممكن است تحت تأثير اين کار علامه، یک بار ما هم چنين كاری بكنيم، امّا تا وقتی سازمان توجّه ما اين چنين باشد كه خوبی بخواهیم و خوبی ببینیم، نتیجه نمی گیریم. امامِ من و شما یعنی حضرت علی(ع) به من و شما توصیه می کنند روح خیرخواهی را در خود رشد دهیم و تصميم بگيريم تا به بدیِ شخصی يقين پيدا نكرده ايم، او را بد نبينيم، نه اين كه با روبه رو شدن با كوچك ترين بدی از طرف اشخاص آن ها را بد بدانیم. می توان گفت: یکی از وجوه توصیه حضرت که می فرمایند زیاد طلب خیر کنید، این باشد.

منبع:کتاب فرزندم اینچنین باید بود

استاد طاهرزاده