54- انساني که از ريشه‌هاي معنوي خود گسسته باشد، همواره طلب‌کار است و از محروميت‌هاي خود شاکي مي‌باشد. طالب رفاه است و معناي رفاه را مصرف مي‌داند تا با اسراف دائم، خلأ دروني خود را پر کند.
همچون ريگِ روان، مدام سرگردان است و هيچ مأوايي ندارد. آن‌چه باور داشته برايش غايب گشته و هر آن‌چه مي‌دانسته برايش باطل شده. معيارهايي که روزگاري روحيه‌اش را با محيط‌اش دمساز و با معتقداتش عجين مي‌کرد، برايش وارونه و دگرگونه شده‌ و نمي‌داند اين‌همه به جهت بريدگي از کانون سنتي مي‌باشد که سال‌ها زندگي امثال او را معنا کرده بود و آن‌ها را تا ابديت‌شان همراهي خواهد کرد. انقلاب اسلامي يادآور آن روحيه است در جهان امروز تا جهاني به ظهور آید بين دو جهان.

#استاد_طاهر_زاده
#انقلاب_اسلامی_و_جهان_گمشده