پازل زیبای اندیشه دینی

اگر امیال نفس امّاره با ترک خوشی ها به ویژه به وسیله ی روزه ی یک ماهه ی ماه رمضان بُریده شود، چشم دل متوجه عالم معنا می گردد به طوری که قلب انسانِ روزه دار منوّر به معارف حقیقی شده و ریشه ی وسوسه ها را می شناسد و از آن ها فاصله می گیرد

#رمضان_دریچه_رویت
استادطاهرزاده

حضرت امام(ره) براي شناسايي مقدس مآبانِ نفوذي مي فرمايند:

«وقتی حربه ي ارعاب و تهديد چندان كارگر نشد، راه های نفوذ تقويت گرديد.

اولين و مهم ترين حركت، القای شعار جدايی دين از سياست است كه متأسفانه اين حربه در حوزه و روحانيت تا اندازه ای كارگر شده است تا جايی كه دخالت در سياست، دون شأن فقيه و ورود در معركه ي سياسيون، تهمت وابستگی به اجانب را به همراه می آورد؛

يقيناً روحانيون مجاهد از نفوذ، بيشتر زخم برداشته اند. گمان نكنيد كه تهمتِ وابستگی و افترای بی دينی را تنها اغيار به روحانيت زده است، هر گز؛ ضربات روحانيتِ ناآگاه و آگاهِ وابسته، به مراتب كاري تر از اغيار بوده و هست.»

برشی از کتاب سلوک ذیل شخصیت امام خمینی

? #داستان_های_کوتاه_و_آموزنده

برخویشتن بدی نکن!

شخصی به اباذر نوشت: به من چیزی از علم بیاموز! اباذر در جواب گفت: دامنه علم گسترده است ولی اگر می توانی بدی نکن بر کسی که دوستش می داری.

مرد گفت: این چه سخنی است که می فرمایی آیا تاکنون دیده اید کسی در حق محبوبش بدی کند؟

اباذر پاسخ داد: آری! جانت برای تو از همه چیز محبوب تر است. هنگامی که گناه می کنی بر خویشتن بدی کرده ای.

? #بحارالانوار، ج 22، ص 402

? #داستان_های_کوتاه_و_آموزنده

دزدی به خانه احمد خضرویه رفت و بسیار بگشت، اما چیزی نیافت که قابل دزدی باشد. خواست که نومید بازگردد که ناگهان احمد، او را صدا زد و گفت ای جوان، سطل را بردار و از چاه، آب بکش و وضو بساز و به نماز مشغول شو تا اگر چیزی از راه رسید به تو بدهم، مبادا که تو از این خانه با دستان خالی بیرون روی. دزد جوان، آبی از چاه بیرون در آورد، وضو ساخت و نماز خواند.

روز شد، کسی در خانه احمد را زد. داخل آمد و 150 دینار نزد شیخ گذاشت و گفت این هدیه، به جناب شیخ است. احمد رو به دزد کرد و گفت دینارها را بردار و برو، این پاداش یک شبی است که در آن نماز خواندی. حال دزد دگرگون شد و لرزه بر اعضایش افتاد.

گریان به شیخ نزدیک تر شد و گفت تاکنون به راه خطا می رفتم، یک شب را برای خدا گذراندم و نماز خواندم، خداوند مرا این چنین اکرام کرد و بی نیاز ساخت، مرا بپذیر تا نزد تو باشم و راه صواب را بیاموزم. کیسه زر را برگرداند و از مریدان شیخ احمد گشت.

? #تذكرة_الاولياء
✍ عطار نیشابوری

آدم ها در زمين نمي توانند به تنهايي و به صورت فردي زندگي كنند، چون شرايط زمين طوري است كه به راحتي در اختيار افراد قرار نمي گيرد. مثلاً مي خواهد خانه بسازد، جمعي بايد كمك كنند. حتي براي داشتن فرزند حداقل يك زن و يك مرد نياز است. پس مسلّم تحقق صحيح زندگي زميني به زندگي جمعي است. و طبيعي است وقتي كه جمعي كنار هم آمدند، هر كس همه خوبي ها را براي خودش مي خواهد، چون انسان كمال طلب است.

حالا كه هر كس همه خوبي ها را براي خودش خواست - اين هم در زمين كه محدود است- كار انسان ها به تزاحم و حذف همديگر مي انجامد. مثلاً جاي خنك و سرزمين سرسبز را شما مي خواهيد، من هم همان را مي خواهم، تمام زمين هم داراي اين خصوصيات نيست. پس طبق اين محدوديت نبايد اين جا كه من مي خواهم، شما هم همين جا باشيد، چون جاي مرا مي گيريد و لذا درصدد حذف همديگر برمي آييم و فساد و خونريزي شروع مي شود، ولي در قيامت اين طور نيست.

جنس قيامت، جنس بُعد و حد و محدوديت نيست و لذا ظرفيتِ داشتن همه كمالات را در همة مراتب خود دارد، اما زمين، بُعد و حدّ دارد و نمي شود همة خوبي ها را در همه زمين پيدا كرد و چون انسان كمال طلب است و همه خوبي ها را براي خود مي خواهد، در زمين بين انسان ها دعوا و خونريزي مي شود، پس دعوا و خونريزي جزء طبيعي زندگي زميني است. ملائكه هم اين را مي دانستند. ملائكه اين قدر بصيرت دارند كه بفهمند جنسِ زمين، تزاحم است و آدم هاي قرار گرفته در زمين كارشان به فساد و خونريزي مي كشد، خدا هم حرف آن ها را رد نفرمود، ولي گفت:

من چيزي مي دانم كه شما نمي دانيد. آري! در عالَم غير ماده، تزاحم نيست. مثلاً مي شود در يك لحظه همة ما يك مطلب را كه استاد مي گويد بفهميم، و مزاحم فهم همديگر هم نباشيم. اما نمي شود كه همة ما در يك لحظه در يك مكان باشيم، جنس عالَم ماده اين است. بنا به فرمايش علامه طباطبايي(ره):
«در زندگي جمعي تزاحم منافع پيش مي آيد و موجب خونريزي مي گردد. لذا مطرح كردند با چنين شرايطي، چگونه زندگي زميني اجازة بروز خلافت الهي را مي دهد؟».

برشی از کتاب هدف حیات زمینی آدم