اساساً موت و یاد موت، مثل یک آینه است تا انسان خودش را در این آینه نگاه کند.

«یاد مرگ» یکی از عوامل شادی و آرامش انسان است. اما کسانی که «خود حقیقی» و خانه ابدی شان را فراموش کرده و به تعبیر قرآن، «اثاقلتم الی الارض» یعنی روی زمین سنگین شده و صرفا راضی به حیات دنیا شده و از آخرت غافل شده اند، یاد موت آنها را غمگین می کند. در حالی که مرگ برای انسانی که با ایمان حقیقی زندگی کرده، این را حس می کند که موت یعنی آسایش یافتن از سختی ها و راحتی مدام، در کنار محبوب حقیقی یعنی خداوند تبارک و تعالی و خانواده آسمانی.

 آرزوی مرگ یک آینه است تا انسان تشخیص بدهد که در زندگی­اش تبهکار و مجرم بوده یا صالح بوده است.

کسی که آرزوی مرگ ندارد، یعنی خرابکاری زیاد کرده؛ برای همین، از آینده می ترسد. اما کسی که درست زندگی کرده؛ وقتی اسم مرگ می آید، یعنی وقتی اسم عروسی و تولدش می آید، آن هم به عالمی بینهایت شیرین­تر و زیباتر و کاملتر از اینجا، نه تنها مرگ برایش ترس آور و نگران کننده نیست، بلکه قطعاً قند هم در دلش آب می شود. پس با وجود چنین آینه ای، دیگر نیازی نیست کسی به ما بگوید درون شما چطوری است و شما چه شکلی هستید. این آینه به قدر کافی شفاف و قدرتمند هست که با نگاه کردن در آن می فهمیم که چه کرده‌ایم و عمر ما چگونه گذشته است.

استاد محمد شجاعی/منازل الاخره

?اگر زنان ما نقطه کمال حقيقي خود را بشناسند مسلم بهترين راه را همان شرايطي احساس مي کنند که خداوند براي آن ها مقرر فرموده است.

?بعضي از زنان حدود 50 ،60 سال است از آنچه خدا برايشان آورده ناراضي اند، چون مطلوب آن ها چيزهايي شده است غير از آن چه خدا براي آن ها مي خواهد. اگر بعضي از خانم ها فيلم تهيه مي کنند تا بالكنايه بگويند ما زنان در فرهنگ ديني ضرر کرديم به جهت نشناختن کمالاتي است که زنان بايد به دنبال آن باشند.

?البته مي آيند موضوعات را برجسته مي کنند. يک مرد قلدرِ بي تمدنِ بي دين را نمونه مي آورند و بعد هم مي خواهند نتيجه بگيرند که پس حقوق زنان در اسلام پايمال مي شود، در نتيجه ما بايد به حقوقي که اروپاييان برايمان پيشنهاد مي کنند تن بدهيم.

?عملاً بخواهند يا نخواهند به اسم احياء حقوق زنان -که بنده هم معتقدم بايد احياء شود- در مسيري قرار مي گيرند که فرهنگ سرمايه داري تعيين مي کند و روحيه تقابلِ زن با مرد را تبليغ مي کنند و با اين کار نه تنها هيچ حقوقي از زنان احياء نمي شود بلکه در اين تقابلي که دامن مي زنند

?اولاً: به جهت وضع روحي خاص زنان، دوباره زنان ضرر مي كنند و اين خسارتي است به كلّ جامعه.

?ثانياً: سايه امني درست مي شود که دومرتبه فرهنگ سرمايه داري به همان شکل بتواند حيات خود را ادامه دهد.

◽به همين جهت بزرگان دنيا معتقدند «نهضت احياء حقوق زنانِ موجود به شدت زنان را آسيب پذير کرده است». در حالي که براي ما مسلمان ها واقعا زن و مرد مطرح نيست، ما بيش از آن که نگران مردان باشيم، نگرانيم که زنانمان در زير لواي اين شعارها ضربه بخورند. چون اگر زنان ما ضربه بخورند، خانواده ضربه مي خورد، خانواده که ضربه خورد همه جامعه ضربه مي خورد. 

➕منبع:کتاب زن آنگونه که باید باشد

در نظم مدرن، شما در ديكتاتوري نظم، تنفّس مي كنيد، يعني يك نظم آهنيني است كه شما را در چنگال خودش محكم نگه داشته است تا بي نظمي نكنيد! در حالي كه نظم حسيني، شما را در بستر وظيفه مي پروراند. مي گويد: وظيفه توست كه سروقت حاضر شوي، سروقت كار ارباب رجوع را حل نمايي. در نظم معاويه اي دوربين ها در هر اتاقي نصب است تا تو تخلف ننمايي، در حالي كه اگر از ترس دوربين كار كني، چروكيده و جزغاله مي شوي! و اگر براي خدا كار كني، به نشاط مي آيي و پروريده مي شوي. شما به نظام اداري نگاه كنيد، انسان تا ساعت 2 بعد ازظهر با فشار روحي در اداره است، همين كه عقربه هاي ساعت از 2 رد شد سريع از اداره بيرون مي آيد، همچون مرغي كه از قفس آزاد شده باشد احساس مي كند از اسارت آزاد شده و تازه مي خواهد زندگي را شروع كند يعني اين نظم براي او يك زندگي و حيات نبوده است. اين نظم غير از نظمي است كه روحِ انجام وظيفه آن را به وجود آورده است و بنا هم بر اين نيست كه نظم حسيني همين اداره را بگرداند، آن نظم چيز ديگري است كه بحث آن در اين جا نيست. پس حسين(ع) به نظم ديگري مي انديشد، نظمي كه انسان را به خدا و زمين را به آسمان وصل كند

?منبع:کتاب کربلا مبارزه باپوچی ها

شهادت حضرت اباعبدالله(ع) روز جمعه دهم محرم سال 61 هجري بوده است، ولي چرا حضرت زينب(س) روز دوشنبه را به ميان مي آورند؟

⛔روز دوشنبه روز سقيفه است، روزي كه مسير اسلام از حاکميت امامي معصوم به حاکم کردن انساني غير معصوم تغيير جهت داد. روز دوشنبه 28 صفر سال يازدهم هجري، پيامبر(ص) رحلت مي كنند، و غروب روز سه شنبه حضرت(ص) را به خاك مي سپارند، در اين مدت درست وقتي كه پيامبر(ص) توسط حضرت علي(ع) و سلمان و مقداد و اباذر و بعضي از صحابه، غسل و كفن مي شوند، عدّه اي برای پيامبر اکرم(ص) جانشین تعیین مي کنند. حال حضرت زينب(س) بر سر جسد حضرت سيدالشداء(ع) مي فرمايند:

?«اي برادر تو كشته ي روز جمعه اي، يا كشته ي روز دوشنبه اي؟!»

⛔حضرت زينب(س) با طرح اين جمله مي خواهند ذهن ها را از روز جمعه دهم محرم سال 61 هجري که امام حسين(ع) شهيد شدند،متوجه يك فكر و بينش کنند.

✅يعني اگر خواستيد ببينيد چه شد كه كربلا به وجود آمد، ببينيد چه انديشه اي دست اندركار حذف حاکمیت امام معصوم شد.و ^{پیام غدير} را نادیده گرفت. …زيرا آنچه موجب مي شود ما از تکرار آن حادثه در آينده مصون بمانيم، عبور از فکري است که در سقيفه ظهور کرد.

❌منبع:کتاب راز شادی امام حسین درقتلگاه

امام خامنه ای در آغاز دیدار با نخبگان:

“جوانهای عزیز گاهی یک چیزی مینویسند -مثل این کاغذهایی که نشان میدهند، یا کف دستشان ریز مینویسند- خیلی از آنها متشکّرم؛ من متأسّفانه نمیتوانم ببینم، یعنی واقعاً نمیتوانم الان بخوانم، اینهایی که بلند کرده‌اید، اگر بعد بدهید من از نزدیک نگاه کنم خیلی خوب است لکن از دور الان من نمیتوانم بفهمم چیست.”

1395/7/28