15- اساس «وجود»، فعليت است. فعليت در عین دگرگوني‌هايی که با تجلّی وجود در مظاهر گوناگون، موجب تحوّل مي‌شود و در هر مرحله از تاريخ به نوعي خود را به ظهور مي‌آورد تا هرکس خود را در بستري که برايش فراهم شده، بازخواني کند و با زمانه‌ي خود مأنوس شود و خود را بيابد.

امروز اين انقلاب اسلامي است که محل به ظهورآمدن چهره‌اي از «وجود» که مخصوص اين تاريخ است، شده تا ما از آن طريق با «وجود» که حقيقت همه‌ي موجودات عالم است، مأنوس شويم

#استاد_طاهر_زاده
#انقلاب_اسلامی_و_جهان_گمشده

14- تقدير تاريخي وضع خاصي است که به حکم تاريخ پديد آمده. در پسِ اعمال قهرمانانه‌ي مردان بزرگ، طرحي تحقق مي‌يابد که مردم عموماً ازنقش آن غافل‌اند، ولي انسان‌هاي متألّه حرکات مردان بزرگ را در راستاي به ظهورآمدنِ اراده‌ي الهي مي‌يابند.

چيزي که ملت ما در شخصيت حضرت روح اللّه«رضوان‌اللّه‌تعالي‌عليه» مشاهده کردند و احساس نمودند او اصل و بنياد خودشان است که در جستجوی او بودند.

در همین مسیر و در بستر هر چه نزدیک شدن به حضرت روح الله بود که با شهید حججی‌ها و حاج قاسم‌ها روبه‌رو شدند و آن گونه از شخصیت آن‌ها استقبال نمودند که آن شخصیت‌ها را متذکر راهی دیدند که می‌توانند از آن طریق به حضرت امام خمینی«رضوان‌اللّه‌تعالي‌عليه» نزدیک شوند.

#استاد_طاهر_زاده
#انقلاب_اسلامی_و_جهان_گمشده

13- در آگاهي به نيهيليسم است که آن‌چه براي انسان ضروري است، چهره مي‌گشايد و مي‌بينيم خداوند چگونه در دوره‌اي که خدايِ ديروز از ما رخ برتافته و خداي پس فردا هنوز به ظهور نيامده، به کمک ما مي‌آيد، دوره‌اي که نه «هنوز» است.

جهاني بين دو جهان، جهاني که رفته و جهاني که نيامده، يعني جهان گمشده. آگاهي از نيهيليسم، خردِ شناخت زمانه است و برکات فراواني را به همراه دارد، هرچند امري است رازآميز، و تنها روح‌هاي حساس نسبت به حقيقت متوجه‌ي آن هستند و راه عبور از آن را مي‌شناسند. آيا در اين تاريخ اين انقلاب اسلامي نيست که ما را به سوي «نه هنوز» يعني آنچه بايد پيش آيد، راه مي‌برد؟

#استاد_طاهر_زاده
#انقلاب_اسلامی_و_جهان_گمشده

12- پرسش؛ گوش‌فرادادن به نداي «وجود» و همدلي و همداستاني با احکام آن است و با تجربه‌ي مستقيم با آن در مظاهري که آن را مي‌نمايانند و براي انسان ظهور مي‌کند. شنيدن امرِ بي‌صدا، نوعي شنوايي مي‌طلبد که هريک از ما داريم، اما به درستي به کارش نمي‌گيريم. اين شنوايي نه‌تنها به گوش، بلکه به تعلق انسان به چيزي وابسته است که ذاتش با آن همنوا است.

انسان با آن‌چه ذاتش را تعيين مي‌کند همنوا مي‌ماند. نوايي که آدمي را فرا مي‌خواند و تحت تأثير قرار مي‌دهد، هرچند از نظر ظاهر چشمگير نيست، ولي اگر با آهنگ آن آشنا شويم مي‌گويد حقيقت اين دوران است و انوار الهي در اين دوران در اين رخداد ظهور کرده است. اگر انقلاب اسلامي را با اين آهنگ بفهميم، در ساحت آن چيزي حرکت مي‌کنيم که همواره در برابر خود با چهره‌هاي گوناگونِ حقيقت روبه‌رو خواهيم بود.

انقلاب اسلامي در اين زمانه مانند اسلام در ذات خود، بنيادي است که بودنِ هرکس را معنا مي‌کند و ما را متوجه جهان گمشده‌ای می‌کند که با سیطره‌ی کمّیّت گرایی در حجاب فرو رفته است.

بسم الله الرحمن الرحیم

در میان خلق با او بوده هم‌سر فاطمه
از ازل ساقی علی بوده ست، کوثر فاطمه

نام زهرا می درخشد در میان اهل بیت
سیزده معصوم ما دُرّند، گوهر فاطمه

چون کلام حق که با “هُم فاطِمَه” آغاز شد
در میان پنج تن هم بوده محور فاطمه

در بهای آفرینش از نبی و از علی
با حدیث قدسی “لولاک” شد سر فاطمه

هردو یک روحند اما در دوتن، با این حساب
فاطمه شد حیدر کرّار و حیدر فاطمه

سیب در معراج با دست پیمبر شد دو نیم
نیم آن شد ذوالفقار و نیم دیگر فاطمه

مرتضی با ذوالفقار انگار جولان می دهد
خطبه خوانی می‌کند تا روی منبر فاطمه

هر خطیبی که دم از فضل و دم از ایثار زد
انتهای منبر او ختم شد بر فاطمه

هرکسی در روضه های بچه هایش کار کرد
پاسخش را می دهد چندین برابر فاطمه

بر قلوب شیعیان مهر شفاعت می زند
می تکاند چادرش را روز محشر فاطمه

#مجتبی_خرسندی
#غزل
#یا_فاطمه_زهرا_سلام_الله_علیها