30- توريست، زائر امروزي است، مي‌خواهد ياد بگيرد تا موضوعي براي گفت‌وگو داشته باشد. توريست، حاکم مطلق تمدن‌ها است. موزه‌ها را براي او مي‌سازند.

هتل‌ها را براي او برپا مي‌کنند. معبدها را براي او به نمايش مي‌گذارند. مقدسات را براي او بي‌سيرت مي‌کنند. توريست مي‌خواهد همه‌چيز را هرچه زودتر به‌دست آورد. مي‌خواهد هرچه زودتر ببيند، بهره ببرد و به خانه برگردد. حوصله‌ي شاگردي و انتظارِ شکفتگي را که در سکوت به‌دست مي‌آيد، ندارد. توريست، شتاب‌زده است، چون پراکنده است، و پراکنده است همچون غباري از خواسته‌هاي متضاد.

مي‌خواهد همه‌چيز را در حدّ فهم او پايين بياورند. مي‌خواهد همه‌چيز را بخرد و هرچه زودتر نهايت استفاده را از آن‌ها ببرد، لذا خواهان برنامه‌هاي فشرده است و برنامه‌ي فشرده، مستلزم آن است همه‌ي ديدني‌ها و شنيدني‌ها و آموختني‌ها يک‌جا متراکم و تقليل‌يافته باشند.

انقلاب اسلامي راهي است جداي اين نوع بودن. زيرا عالَم و ساحت ديگري را مدّ نظر انسان قرار مي‌دهد که عين هماهنگي با زندگي مدرن نيست تا در آن خشونت، طمع و تضعيف نوع‌دوستي در ميان باشد بلکه حضور نوعي از زندگي است که در آن قناعت و کم‌اندوختن و همياري و نهايتاً رجوع به زيارتگاه‌ها در ميان است، به جاي اشرافيتي که در زندگي توريست‌ها به چشم مي‌خورد.

#استاد_طاهر_زاده
#انقلاب_اسلامی_و_جهان_گمشده

29- در روح غربي، موزه که بارزترين وجه بيگانگي هنر است، مدّ نظرها مي‌آيد و جاي معبد و مسجد و زیارتگاه را مي‌گيرد. موزه در واقع، يتيم‌خانه‌ي هنر است و معبدِ بيگانگي انسان با حقيقت.
در حالي‌که در فرهنگ معنوي، زادگاه و خانه‌ي هنر، مساجد و معابد و زيارتگاه‌ها بود، با انسان‌هايی در معنايي غير از معنايي که فرهنگ غربي به ميان آورده است.

انساني که به معبد و حرم مي‌رفت زائر بود و امروز کسي که به موزه مي‌رود توريست است. زائر درصدد آن نبود که چيزي بر اطلاعات خود بيفزايد، مي‌خواست صفات رذيله را از خود بکاهد و خويشتن ازلي خود را دريابد. انقلاب اسلامي با خودآگاهي نسبت به اين امر و در مواجهه با فرهنگ غربي در حال تحقق تاريخ ديگري است.

#استاد_طاهر_زاده
#انقلاب_اسلامی_و_جهان_گمشده

28- در عصري که هيچ ارزشي قد علم نکرد و هيچ معيار ثابتي در صحنه نبود و هيچ آرمان مقدسي خود را نمي‌نماياند، همه‌چيز يک رنگ، يک جور و هم‌تراز بود و کويرِ يکساني و يک‌نواختي، همه‌چيز را فرا گرفته بود، انقلاب اسلامي به عنوان پادزهر چنين شرايطي به ظهور آمد.

زيرا وقتي انسان از هر آرمانِ متعالي تهي باشد به راحتي بازيچه‌ي هر تجربه‌ي جدیدی مي‌گردد، چون هويّت ندارد و بي‌آن‌که وظيفه‌اي بشناسد طالب رفاه ‌مي‌شود؛ در اين شرايط انقلاب اسلامي به انساني ديگر نظر کرد و مجاهدان و سرداران، نمونه آن نوع انسان شدند و تاريخ ديگري شروع شد، تا انسان بي‌خصوصيتِ نيچه، يعني انسان اراده به قدرت، اَبَر انسان قلمداد نشود.

انسان‌هايي ظهور کردند که نه مجبور بودند راه بوداها را در پيش گيرند و نه مجبور بودند غرق در ابتذال شوند، ابتذالی که گذرگاهي است به سوی کفر و شکّ و خودکشي.

#استاد_طاهر_زاده
#انقلاب_اسلامی_و_جهان_گمشده

27- ستيز و مقابله بين يونانيّت و مسيحيّت، و ميان قرون وسطي و رنسانس، و بين روشنفکري و رمانتيسم، و بين کاپيتاليسم و کمونيسم، همه نقاب‌هاي نيهيليسم اروپايي است و انقلاب اسلامي راهي است بيرون از اين تضادها. انقلاب اسلامي انسان را به گستردگي همه‌ي هستي مي‌بيند و هر انساني را در وسعت جهاني‌اش مي‌شناسد که جهان‌بودگي خود را فراموش کرده و با برخوردي گشوده با انسان، مي‌توان جهان گمشده‌ي او را به او يادآوري کرد.

#استاد_طاهر_زاده
#انقلاب_اسلامی_و_جهان_گمشده

26- جايگزيني خِرد حساب‌گر به جاي ايمان، و نشستنِ مبارزه‌ي طبقاتي به جاي وحدت ايماني، و جانشين‌شدن سودجويي به جاي وفاداري، و فزون‌خواهي نفس به جاي فروتني، موجب دگرگوني ارزش‌ها شد و بشر از اصلِ هستي خود که گوش‌فرادادن به خالقش مي‌باشد، محروم گشت و راهي که انسان، «‌بودنِ» خود را به گستردگي همه‌ي عالم احساس مي‌کند، مسدود گشت و انقلاب اسلامي براي بازيابي آن جهاني است که گمشده است.