در مناجات شعبانيه تقاضا مي کني «إِلَهِي وَ اجْعَلْنِي مِمَّنْ نَادَيْتَهُ فَأَجَابَكَ وَ لاحَظْتَهُ فَصَعِقَ لِجَلالِكَ فَنَاجَيْتَهُ سِرّا وَ عَمِلَ لَكَ جَهْرا»؛

خدايا مرا از آن افرادي قرار ده که در درون جانشان با آن ها نجوا مي کني که چه اعمالي را انجام دهند، و آنها هم آشکارا همان دستور را عمل مي کنند.

تو غضب بر يزيد را بر قلبشان مي اندازي، اينها آن چه تو بر قلبشان انداختي را انجام مي دهند. خودشان فقط تابع فرمان تو هستند، در اين مقام غضب عين بندگي است و اين نوع غضب قلب شما را اشغال نمي كند، بلکه بندگي خدا، فوق آن غضب، قلب را اشغال مي كند.

منبع:برشی از کتاب فرزندم اینچنین باید بود

از قول پيامبر اكرم(ص) نقل شده است كه فرموده اند:

«شعبان ماه من است، پس روزه بداريد در اين ماه براي محبّت پيغمبر خود»

يعني با انجام اين دستور، به مقامي مي رسيم كه محبّت پيامبر اكرم(ص) در قلبمان ايجاد مي شود. اين حالت را نمي توان با كتاب خواندن به دست آورد. با خواندن صد كتاب تاريخ اسلام و زندگي پيامبر(ص) نمي توان پيامبرشناس شد.

چون پيامبر(ص) يك مقام است، براي نزديكي به مقام رسول الله(ص) و دوست داشتن پيامبر(ص) بايد رياضت كشيد، از نوع رياضت هايي كه در ماه شعبان به ما دستور داده اند، مثل روزه و دعا و استغفار.
همچنين در روايت آمده است كه با زحمت و رياضت مي توان امام زمان(عج) را رؤيت كرد، چون امام زمان(عج) يك مقام است.

براي ارتباط با آن مقام بايد توجّه جان انسان از دنيا و تعلّقات دنيايي قطع شود و به غيب نظر كند؛ يعني اگر بخواهي بُعدي از ابعاد آن عصمت كل را دريابي، بايد در بعدي از ابعاد، يك هم سنخي و هماهنگي با مقام عصمت در خود ايجاد كني. اين كه فرموده اند:

«اگر چهل روز خالصانه صبح كني و قلب خود را آماده نمايي، حضرت را مي بيني»؛

به اين معنا است كه اگر خود را از هرگونه رذيلت خالص كردي و قلب را براي پذيرش حكم خدا آماده كردي و مقام انساني ات از حدّ دنيا و جسم و خشم و شهوت بالا و بالا و بالاتر آمد روحت زلال مي شود و به مقامي از كمال مي رسد كه حضرت(ع) بر او نظر كند و انسان نيز ايشان را در منظر خود مشاهده نمايد، و از اين جاست كه سير روح و تعالي آن انسان شروع مي شود، چون هدفش را پيدا كرده است.

?منبع:برشی از کتاب  مبانی معرفتی مهدویت

❤️در مناجات شعبانيه مي خوانيد:

«وَ اَنِرْ اَبْصارَ قُلُوبَنا»؛ خدايا! چشم هاي دل ما را باز كن

چون چشم هاي دل، چشم هاي حق بين هستند. چشمِ دنيايي حدّها و سطح ها را مي بيند و وقتي چشم دل باز شد، انسان حق بين مي شود و لذا در قيامت بينا محشور مي گردد. انسان كافر در قيامت مي گويد:

«وَ قَدْ كُنْتُ بَصيراً»؛ خدايا! من در دنيا بينا بودم و چيزهاي دنيا را مي ديدم و حالا در اينجا كه آمدم چيزي نمي بينم.

?منبع برشی ازکتاب هدف حیات زمینی آدم

 دینداری ما را اهل حساب و کتاب بار می‌آورد و الّا دینداری نیست، دین‌بازی است. باید مثل یک بازاری، حساب سود و زیان تمام لحظه‌ها و رفتارها را داشت.

دعاهای ماه شعبان مدرسه انسان سازی، شناخت و راه رسیدن به طریقت پیامبر(ص) است.

ماه شعبان ماه خودسازی و ماه پیامبر (ص) است. قران کریم، پیامبر (ص) را اسوه حسنه و الگوی معرفتی و اخلاقی برای امت اسلام قرار داده تا جایی که خود قران هم بر اهمیت الگوگیری از رسول خاتم (ص) تاکید می کند. شخصیت پیامبر اسلام ان قدر در قران اهمیت دارد که خدای متعال حتی به فرشتگان هم خطاب می کند بر محمد (ص) درود و تهنیت بفرستید؛ زیرا پیامبر (ص) شخصیت بزرگ اسلام است و حق زیادی بر امت اسلام دارند.

صلوات هایی که در حق پیامبر (ص) در ایام شعبانیه امده است را محترم بشمارید و چون پیامبر (ص) تا زنده بود اهل تهجد، نماز شب، عبادت، بندگی و خدمت به جامعه و اسلام بودند. نمازهای پیامبر (ص) فواید زیادی برای امت اسلام خواهد داشت. یکی از فواید ان شفیع و طریق راه قرار دادن پیامبر (ص) است، باید از خدا بخواهیم رسولش را شفیع و طریق راه برای سعادت انسان ها قرار دهد. انسان ها باید تلاش کنند تا از طریق معرفت شناسی و از راه و روش پیامبر (ص) به سعادت برسند، این مسیر و طریق قرار دادن، هیچ گونه مزاحمتی نخواهد داشت، چون وسیع است.

خدا راه و روش و سبک زندگی رسول خاتم (ص) را طریق و صراط مستقیم و الی الله برای انسان ها قرار داده تا انسان ها از این دشت باز و بدون هیچ گونه مزاحمتی بهره ببرند و به نهایت درجه کمال برسند. دعاهای ماه شعبان مدرسه انسان سازی، شناخت و راه رسیدن به طریقت پیامبر (ص) است و خوشا به حال انهایی که از این ظرفیت استفاده می کنند و خود را به طریقت و راه و روش پیامبر (ص) نزدیک می کنند. باید در این ماه شعبان که ماه رسول خاتم (ص) است، از خدا بخواهیم تا همانند امام حسین علیه السلام دارای همت و اراده قوی باشیم، اگر کسی وارد دانشگاه شد، باید تلاش او این باشد که به نهایت درجه علمی یعنی متخصص در ان رشته خاص بشود، این همان همت بلند است.

امام حسین علیه السلام همت بلند داشتند یعنی کاری انجام دادند که تا الان مانند ان را کسی انجام نداده و خدا هم همت های ضعیف را دوست ندارد. باید در این ماه از خدا بخواهیم رحمت و موهبت خود را به ما عطا کند و تا زمانی که در دنیا هستیم، باید سعی کنیم از دایره رحمت الهی خارج نشویم هم چنانکه بسیاری از شخصیت ها و صاحبان اهل معرفت این گونه بوده اند.

استاد محمد شجاعی