صدای ساز عمو نوروز گوش زمین راپرکرده..

لباس های پرزرق وبرق ..

فرشهای تمیز وپرده های دلربا..

سبزه های چشم نواز وشکوفه های دلنواز بر سر کودکان بازیگوش زیبا..

آفتاب طلایی وکوههای در حال دوش گرفتن..همه وهمه به استقبالش آماده شده اند..

بوی اسفند وعود مشام جان را می نوازد..

مادران تازه چادر از کمر باز کرده اند وپدران ازراه رسیده اند تا چای بهار نارنج قند پهلو واسطه گری کند ودمی خستگی ازجانشان بردارد.

صدای شوروشادی بچه ها  اینقدر زیاد است که گاهی صدای عمو نوروزگم می شود..سفره های رنگین هفت سین پهن شده وگل وگلاب وآینه وقرآنش که ستون این سفره ها..

انگار که منتظر عاقد باشند تا دو دل عاشق را بهم گره بزنند..وه که چقدر زیبایی وشور وشعف در یک روز جمع شده…

وچقدر این زمین زیبا شده!!..چقدر باشکوه!!..چقدر متفاوت!!

چشمهایش را درحلقه ای از اشک ، منتظرانه به در دوخته…نگران است..کسی باید باشد..مهمانی که نیامده؟؟!!

بی تابی این عروس زیبا  دل کهکشان را به درد آورده..کاش مهمانش زود تر برسد ..

سالهاست که این جشن بر پا می شود و زمین سخاوتمدانه ، اما تنها برسر سفره می نشیند..

بیا ای صاحب زمین وزمان..بیا تا این جشن هیچ وقت تمام نشود..بیا تا تلفیق اشک ولبخند زمین وزمینیان را ببینیم…

اللهم عجل لولیک الفرج

#دل_نوشت