يکي از عراقي ها گفته بود ما در موسم اربعين، از نظر ايثار، حال و هواي ديگري داريم که در غير آن زمان آن طور نيستيم،
یعنی در اربعين هويت فرهنگ مهدوي براي آن ها پيش مي آيد و در نتیجه در ايثارکردن نهايت تلاش را دارند و مال و ثروت دنيا برايشان بي ارزش مي شود؛ ولي در غير زمان اربعين به عنوان يک تاجر و يا يک کاسب به منافع خود فکر مي کنند.

با توجه به اين نکته عرض مي کنم اگر ما با نظر به فرهنگ اربعين به شخصيت خود وسعت بدهيم و نسبتمان را با همديگر اربعيني کنيم، دست و دل هايمان يکي مي شود و مثل فضاي اربعين خيلي راحت مي توانيم کنار همديگر باشيم، چون کيفيت ها بر کمّيت ها غالب می شود و هميشه اين طور بوده که وقتي تنها کمّيت بر روح و روان افراد و جوامع حاکم باشد، خصومت به ميان مي آيد و جوامع متلاشي مي شوند، چون همه گرگ همديگر مي گردند ولي وقتي کيفيت ها حاکم باشد روح ها وسعت مي يابد و انسان ها راحت همديگر را تحمل مي کنند،

اين شاخصه ي هويت مهدوي است که شنيده ايد در آن فرهنگ، گرگ و گوسفند بر سر يک آخور غذا مي خورند. به اين معنا که خصومت ها به مدارا و رفاقت تبديل مي شود و شما در اربعين اين نوع رابطه را مي بينيد که چگونه افراد خيلي راحت همديگر را تحمل مي کنند و نسبت به همديگر ايثار دارند

منبع: اربعین حسینی وامکان حضور درتاریخی دیگر