⭕{يَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ لَقَدْ عَظُمَتِ الرَّزِيَّةُ وَ جَلَّتْ وَ عَظُمَتِ الْمُصِيبَةُ بِكَ عَلَيْنَا وَ عَلَى جَمِيعِ أَهْلِ الْإِسْلامِ وَ جَلَّتْ وَ عَظُمَتْ مُصِيبَتُكَ فِي السَّمَاوَاتِ عَلَى جَمِيعِ أَهْلِ السَّمَاوَاتِ}

⛔اي اباعبدالله بر ما چه سخت گذشت اين عزای برجسته و اين مصيبتی که بر شما رفت. نه تنها بر ما سخت گذشت، بلکه بر جميع اهل اسلام سخت گذشت و نيز در آسمان‌ها، براي اهل آسمان‌ها، آن‌هايی که در بصيرت و عبوديت کامل‌اند، اين مصيبت برجسته و سنگين بود.
?با ذکر عنوان «اباعبدالله» براي حضرت امام حسين(ع) به سوي پدر واقعي امت اسلام پناه آورده‌ای و متذکر عمق مصيبتی می‌شوی که بر ما وارد شده، مصيبتی که بر اهل آسمان سنگين است، چه رسد برای ما زمينيان.

?می‌خواهيم به امام حسين(ع) ارادت‌ خود را اعلام نمائيم و از طريق زيارت عاشورا و ذکر مصائبی که بر آن حضرت وارد شده، جان خود را با امام خود متحد کنيم و به مقامِ انسانِ کامل نزديک شويم. مصيبت او را مصيبت خود احساس می‌کنيم. در اين فراز در مقام ارائه‌ی حال خود هستی که در آن مصيبت بر ما چه گذشت ای اباعبدالله.

منبع: كتاب زيارت عاشورا
استاد اصغر طاهرزاده