پازل زیبای اندیشه دینی

باصدای نسرین خانم از خواب پریدم..

هرروز ساعت ده صبح با لباس فرم سفید ومقنعه ی سرمه ای ودفترچه بدست میاد تا وضعیت منو وهم اتاقی هامو چک کنه.
حالمو پرسید منم مثل همیشه یه جواب کوتاه..خوبم خداروشکر.سلامت باشید وتمام!!

اینجا حوصله ی صحبت زیاد ندارم..در حد یه احوالپرسی کوتاه!!

از تخت اومدم پایین ورفتم سمت سالن..عفت خانم روی صندلی نشسته بود واز شیشه ی پنجره حیاط رو نگاه می کرد..سلام دادم..نگاهم نکرد..خم شدم تا ببینمش..اشک امانش نداد..دستهای لرزانش عصا روبه سختی نگه داشت بود..

پسرش دکتره ویه دخترش رفته آلمان ودختر دیگه دبیر شیمی..دیروز می گفت سه ماهی میشه که کسی سراغشو نگرفته.فهمیدم دوباره دلتنگ شده!!

جمیله خانم کنار باغچه ی حیاط نشسته بود وبه گلها خیره شده بود!
لیلا خانم با مشاور اینجا در حال صحبت بود..حتما دوباره داره التماس می کنه که خبری از بچه هاش بگیرند..!
زهره خانم وصدیقه خانم هم روی نیمکت زیر درخت باهم گرم صحبت بودن..

صدیقه خانم اینقدر به اینجا عادت کرده که دلش نمی خواد اینجا رو ترک کنه..خب درسته همه دلتنگیم ویه غم مشترک داریم ولی اهالی اینجا از مسئولین ومشاور وپرستار وخدمه خیلی تلاش می کنند تا ما زندگی خوبی داشته باشیم ومواظب سلامتی ونشاط ما هستند..گرچه حس غربت ول کن ما نیست که نیست!!
نگاهم قلاب شد به انتهای حیاط که زهرا خانم زانوبغل گرفته بود وبه یه گوشه زل زده بود..
مدتیه خیلی کم حرف شده..حتی کم غذا..خیلی دلم می خواست برم نزدیک وحالشو بپرسم ولی…چی بگم..
من خودم اینجا حبسم..حبس در تنهایی…حبس در بی کسی..حبس درتکرار درودیوارها …
من حدود هفت ساله که درنظم آسایشگاه می چرخم وشبها با یاد وخاطره ی بچه ها وفامیل ودوستان وهمسایگانم می خوابم..
هفت ساله که گاهی باصدای ناله ی هم اتاقی ها از خواب بی خواب میشم..
هفت ساله که همدم دلهای شکسته شان هستم..
اوه خدای من..چقدر دل تنگم..
دلتنگ بچه ها..دلتنگ همسرم و سالهایی که باهم بودیم!!
دلتنگ خیابون های شلوغ
دلتنگ یه زیارت ….
دلتنگ یه مهمونی شلوغ پراز آشنا
دلتنگ روزهایی که هرجا اراده می کردم می رفتم ونیاز به مراقبت نداشتم..
دلتنگ آشپزی ها ولباس شستن وجمع کردن اسباب بازی بچه ها!!
_ مامان..مامان..
_بله دخترم..
_چرا اینجا خوابیدی؟!
با ترس ووحشت عجیبی اطرافمو نگاه می کردم..!
دوباره گفت:مامان خوبی؟!..مثلامن روزه اولی هستم ها..بریم سفره رو پهن کنیم تا بابا هم صدا کنم ..مامان سحری خوردنم رو باید فیلم بگیری ها..!!
خدای من…!!
درحال مطالعه خوابم برده..چقدر خوش حالم که این یه کابوس بود..!!

چقدر خوش حالم که هنوز فرصت دارم تا ادامه ی داستان زندگیمو بهتر بنویسم!!

هنوز باخانواده ام هستم…هنوز اراده واختیار دارم تا هرطور بخوام زندگی کنم!

خدایا ممنونم که بیدارم کردی!!!

#دل_نوشت

سعي كنيد اعمال اين ماه را خوب انجام دهيد، مثلاً در دعاي سحري كه از حضرت امام باقر(ع) نقل شده؛ شما در اين دعا چه مي خوانيد ؟
فقط خدا را. ديده ايد؛ آدم كسي را كه خيلي دوستش دارد، دلش مي خواهد همين طور با او حرف بزند، چرا؟
چون حرف زدن با او برايش مطلوب است، چرا؟ چون دوستش دارد، مي خواهد با او حرف بزند، صِرف اُنس با او برايش هدف است. خداوند يك كلمه در كوه طور از موسي(ع) پرسيد، اين چيست در دستت؟
گفت: عصايم است « هِيَ عَصَاي»، حضرت موسي(ع) ديد دلش مي خواهد باز هم گفتگو را ادامه دهد گفت: «اَتَوَكَّوُا عَلَيْها» به آن تكيه مي دهم، ديد باز هم دلش مي خواهد حرف بزند گفت: «اَهُشُّ بِهَا عَلَي غَنَمِي» با آن برگ ها را براي گوسفندانم مي ريزم، همچنان دلش مي خواست چيزي بگويد ديد ديگر چيزي ندارد ولي تمايل حرف زدن دارد گفت: «وَلِيَ فيها مَآرِبُ اُخْري» و با آن كارهاي ديگر هم مي كنم، چون از همين مصاحبت با حق لذت مي برد.

در دعاي سحر شما از خدا چه مي خواهيد؟ در اين دعا، اصلاً چيزي جز ذكر اسماءِ او نمي گوييد، مصاحبت او را مي خواهيد.
خلاف طريقت بود اولياء

تمنّا كنند از خدا جز خدا

برشی از کتاب روزه دریچه ای به عالم معنا

حتماً قرآن بخوانيد ولي سعي كنيد قرآن را بفهميد، در روايت داريم: «اَلا! لاخَيْرَ فِي قَراءَةٍ لَيْسَ فِيها تَدَبُّر»
يعني هيچ خيري در خواندني كه در آن تدبّر نباشد، نيست. به جاي اين كه يك سوره را بخوانيد و نفهميد، يك آيه را بخوانيد و بفهميد. اين كه گفته اند، اگر قرآن بخوانيد اين قدر ثواب دارد، يادتان باشد مخاطبان امام(ع) در اين روايت، مردم عرب زبان بودند كه ديگر مشكل فهم قرآن را نداشتند، در حالي كه ما فارسي زبانيم و مشكل فهميدن قرآن داريم. پس ما بايد دو كار بكنيم، هم يك سوره را بخوانيم و هم آن را بفهميم. اين كه خوب وقت صرف كنيم تا كمي از قرآن را بفهميم چه اشكالي دارد؟

از اول ماه رمضان تا آخر ماه رمضان يك سوره را خوب بفهميد و بخوانيد، اين ثوابش حتمي است، اما در اين كه يك دور قرآن را ختم كنيد در حالي كه مي توانيد بفهميد ولي نفهميد بايد احتياط كرد. بايد به مردم معمولي بگوييم حتي ظاهر قرآن را بخوانيد، يادتان باشد بالاخره خواندن قرآن ثواب دارد، نگاه كردن روي خط قرآن هم ثواب دارد. منتها بي سواد بايد روي خط قرآن نگاه كند ، اما شما چي؟
شما در موضع تحصيل كرده و طلبه ايد. شما بايد وظيفة ديگري را بر خودتان حمل كنيد، شما بايد قرآن را بفهميد، شما مي توانيد بفهميد، پس بايد بفهميد، ولي به هرحال خواندن قرآن به هر صورتش ثواب دارد و اجر مي بريد.
نكتة ديگري كه لازم مي بينم متذكر شوم، اين كه در اثر روزه آنچنان درخواست هاي انسان متعالي مي شود كه خواست خود را با خواست انسان هاي متعالي يعني با امامان تا حدّي، يكي مي يابيد. اين دعاها، راز و نياز امامان است با خداي خودشان، ما هم در خود احساس مي كنيم كه دلمان مي خواهد اين دعاها را بخوانيم، چون مي بينيم بهتر از اين نمي شود با خدا سخن گفت. دعاهاي اين ماه با تزكيه و استمرار، زبان حال و فرياد جان شما مي شود، و به مقام اتصال به حق مي رسيد «إن شاء الله» و اسماء و صفات حق نُقل و نبات قلب شما مي گردد.
گفت:
درِ لقمه چوبستي، زِ هر حيله برستي

وگـر حرص بنالــد بگيريم كَـــري ها

خيلي خوب گفته است، حرص مي گويد آخر گرسنه ام، ما نمي شنويم و محلش نمي گذاريم، «وگر حرص بنالد، بگيريم كَري ها». ديده ايد وقتي با كسي حرف مي زنيد، هرچه فرزندتان مي گويد بابا، بابا، و مزاحم حرف زدن شما مي شود محلش نمي گذاريد؟ حالا مي خواهيد در ماه رمضان با چه كسي حرف بزنيد؟ با خدا، هر چقدر حرص مي گويد: آي! من هم هستم، مي گوييم نيستي، «وگر حرص بنالد بگيريم كَري ها». در رابطه با خدا و از طريق روزه اين گونه بايد بشويم.

برشی از کتاب روزه دریچه ای به عالم معنا

روايت داريم: «هر كس سير بخوابــد، قَسِيُّ الْقَلب است».
واقعاً عرض مي كنم سحر ماه رمضان خيلي غذاي سنگين نخوريد، كار زشتي است، نترسيد ضعيف و مريض نمي شويد. اين شيطان است كه شما را مي ترساند .

روايت داريم: شكمِ پُر چراگاه شيطان است. بياييد غذاي سبك بخوريد و بعد از غذا نخوابيد. با سبك غذاخوردن، خواب بر شما مسلّط نمي شود كه مجبور شويد بخوابيد. يك كمي قدم بزنيد، ذهنتان تيز مي شود، دعا بخوانيد، درس بخوانيد. به شما عرض مي كنم من مطمئنم اگر مقداري از درس هاي ديني تان، مثل معارف اسلامي را در ماه رمضان مطالعه بكنيد حتماً ثواب قرآن خواندن را هم مي بريد ، البته جمع آنها بهتر است .
مفاتيح را نگاه كنيد در اعمال شب بيست و يك و بيست و سوم داريم كه: «مَنْ اَحْيَا هاتَيْنِ الَّيْلَتَيْنِ بِمُذاكِرَةِ الْعِلْمِ فَهُوَ اَفْضَلُ» يعني اگر اين دو شب را با مذاكره علمي احيا كنيد و بيدار بمانيد، افضل است، چون در چنين شب هايي انديشه و تدبّر در معارف الهي، زمينة ريزش حقايق معنوي را به قلب زياد مي كند، و قلب زمينة پذيرش انوار ملائكه و روح را پيدا خواهد كرد. البته اين نكته به آن معني نيست كه از دعاهاي اين دو شب كه راه ارتباط قلب با عالم غيب است، غافل شويد. منظور آن است كه جايي براي تقويت معارف هم باز كنيد.
علامه طباطبايي«رحمة الله عليه» در جلد آخر الميزان مي فرمايد: «تَمَّ الكتاب…في ليلة القدر المباركة الثلاثه والعشرين من ليالي شهر رمضان». يعني؛ علامه«رحمة الله عليه» در شب قدر تفسيرشان را مي نوشتند كه در آن شب تمام كرده اند. شما در اين ماه رمضان يكي از چيزهايي كه إن شاءالله برايتان منشأ بركت مي شود اين است كه كتاب هاي معارف اسلامي را عميق بخوانيد، قرآن هم بخوانيد ولي بدانيد شما چون در موضع طلب علم هستيد، خودِ درس خواندن هم برايتان عبادت است، البته اگر براي خدا باشد.
در يكي از سال هاي جنگ تحميلي در ماه رجب همراه برادران سپاه پاسداران، خدمت استاد آيت الله حسن حسن زادة آملي«حفظه الله تعالي» رسيديم، از ايشان سؤال شد كه: حاج آقا! كدام يك از اعمال ماه رجب را افضل مي دانيد كه اگر خدا توفيق بدهد انجام دهيم؟ ايشان گفتند : « سريعاً اعمال واجبتان را انجام دهيد و برويد كارهاي جنگ را بكنيد، اين كار از همة كارها براي شما واجب تر است.» لذا يكي از كارهايي كه در اين ماه براي شما مفيد است، خوبِ خوب خوب كار فكري كردن در معارف ديني است تا بتوانيد در جنگ فرهنگي با دشمنان اسلام هم خودتان را تقويت كرده باشيد، و هم به بقيه كمك كنيد كه ضربه نخورند.

برشی از کتاب روزه دریچه ای به عالم معنا

اشك شب قدر، از گرسنگي طولاني ماه رمضان به دست مي آيد، دل بايد رقيق باشد، دلي كه رقيق باشد اشك هم مي ريزد، دلي كه اشك ريخت يعني درِ غيب را دارند برايش باز مي كنند، اگر درِ غيب برايتان باز شد اصلاً حرص دنيا را نمي خوريد، ادراكتان عوض مي شود و نوع تجزيه و تحليلتان از حوادث تغيير مي كند.

امام خميني«رحمة الله عليه» يك طور انقلاب را مي ديـدند، راديوي بي بي سي هم يك طور مي بيند. پيغمبر و امام زمان«صلواة الله عليهما» يك جور دنيا را مي بينند و مردم معمولي هم يك طور. ان شاء الله خدا با روزه، يك قلب مورد پسند امام زمان(عج) به شما مي دهد.

گفته اند: «گرسنگي چون رعد است و قناعت چون ابر و حكمت چون باران.» رعد و برق باران مي دهد، حكمت يعني؛ دقيق انديشي. مي گويد: اگر گرسنگي بكشيد و قناعت پيشه كنيد حكيم مي شويد.
از پيامبر(ص) روايت شده است كه: «مَنْ اَجاعَ بَطْنَهُ عَظُمَت فِكْرَتُه ُ وَ فَطَنَ قَلْبُهُ» يعني: هر كس شكمش را گرسنه نگه دارد فكرش بلند و قلبش بيدار و تيزبين مي گردد.
نه اين كه در افطار آن چه را نخورده است تماماً جبران كند كه در اين حال مزة دينداري را نمي چشد، آن وقت مي گوييد چي شد آمديم توي اين دنيا؟ خدا مي گويد آمدي توي اين دنيا كه نوراني و ديندار بشوي، وقتي كه آدم منطبق بر دستور شريعت عمل نكند مزة دينداري را نمي چشد و وقتي مزة دينداري را نچشيد فلسفة زندگي دنيايي را نخواهد فهميد. پيامبر(ص) فرمودند: «اگر كسي شكمش را گرسنه نگه دارد، فكرش بزرگ مي شود و قلبش زيرك مي شود» لذا معني زندگي را مي فهمد، گفت:
هركه غافل گشت ازكِشت بهار

اوچه داند قيمت اين روزگار

كسي قيمت و ارزش زندگي را در اين دنيا خواهد فهميد كه فرصت هاي به كمال رساندن خود را از دست ندهد.

برشی از کتاب روزه دریچه ای به عالم معنا