زندگی اسلام وابسته به سیدالشهدا است
آخرین نماز در حلب
?خاطره ای از شهید مدافع حرم عباس دانشگر به روایت پدر
✂️برشی از کتاب
بعد از دو هفته از شهادتش ، ساکش به دستمان رسید وسایل داخل ساک را یک به یک دیدم و ساک را کنار اتاق گذاشتم. در نیمههای شب ناگاه صدای اذان را شنیدم و از خواب پریدم. ساعت را نگاه کردم. دیدم نیم ساعت به اذان شرعی مانده؛ هیجان تمام وجودم را گرفته بود؛ دویدم در حیاط خانه که ببینم صدای اذان از مناره مسجد است یا نه! متوجه شدم صدای اذان از داخل خانه است؛ وقتی خوب دقیق شدم؛ دیدم اذان از ساک کنار اتاق است. سراسیمه به سمتش رفتم و گوشی تلفن عباس در ساک بود؛ گرفتم، نگاهم به آن خیره شد… روی صفحه نوشته بود: «اذان به وقت حلب»
منبع:کتاب آخرین نماز در حلب
زيارت عاشورا ، شناسنامهي فرهنگي و سلوکي شيعه
با تأمل در زيارت عاشورا معلوم ميشود که آن زيارت شناسنامهي فرهنگي و سلوکي شيعه است
و لعنهاي مطرحشده در آن جهت تولي و تبرّاي مسلمانان را روشن ميکند تا هر مسلماني جايگاه خود را در نبرد بيامان حق و باطل تعيين و تعريف کند
و از حضور در جبههي معنوي حق در هزارهي سوم محروم نماند و معلوم شود او نيز بخشي از اين جبهه است.
*در متن کتاب ملاحظه خواهيد کرد کلمهکلمهي زيارت عاشورا با دقت و ظرافت تمام انتخاب شده و در تکرار مضامين تعمّدي دقتبرانگيز مدّ نظر بوده و نامهايي که عنوان شده همه از سر دقت انتخاب شده تا ما بتوانيم زندگي امروز خود را با زيارت عاشورا تغذيه کنيم.
استاد طاهرزاده/کتاب زیارت عاشورا
انسان باید سعى كند چانه اش را با عقل بگرداند!
?براى طهارت باطن، نخست باید دوام طهارت ظاهرى را حفظ كرد و طهارت بدن را مراعات نمود، اعضاء و جوارح ظاهرى را باید كنترل نمود. زبان آفت بدى است، انسان باید سعى كند چانه اش را با عقل بگرداند! همانطور كه دهان گاه مجراى غذاى آلوده به معده است همین دهان و زبان، مجراى غذاى آلوده به جان نیز هست. باید این نهال وجود را كه رو به رشد و كمال است، مواظبت كرد، از همنشین بد پرهیز نمود. این دقت هاى ظاهرى كم كم باطن را هم طاهر مى كند. انسان اگر كمى در این نظام دقت كند، مى بیند كه در این دار هستى، هیچ چیز غلط نمى كند. حتى حیوانات هم در كار و وظیفه خود خیانت نمى كنند.
?اینها درس است براى ما از آن طرف هم داریم كه (( من جاهد فینا لنهدینهم سبلنا )) باید در این امور دقت كرد تا كم كم طهارت باطن هم پیدا شود..
⬅️منبع: در محضر استاد،ص 34
حضرت علامه حسن زاده آملي حفظه الله