پازل زیبای اندیشه دینی

✍انسان نباید خود را با افراد تبهکار و فاسق و منافق بسنجد و بگوید: الحمد لله خوشا به حال ما که در این راه آمدیم و به دام کفر و نفاق نیفتادیم.

? امام مجتبی (ع) می فرماید: هرگز خود را با بدان و اهل دنیا نسنجید و گرنه ضرر کرده اید. خود را با شهدای کربلا و یاران پاک اباعبدالله الحسين (ع) بسنجید، با آنان که چهل سال با وضوی نماز عشای خود نماز صبح را خواندند!

?راه باز است و به مقام بلند رسیدن وقف کسی نیست، همت را باید بلند داشت. به ما آموخته اند که هر شب جمعه در دعای کمیل از خدا بخواهیم ما را به حدی برساند که بالاتر از آن حد کسی نیست:

« اقربهم منزلة منك و اخصّهم زلفة لديك »

?تنها همت ما این نباشد که به جهنم نرویم، خداوند در قیامت بسیاری از افراد را نمی سوزاند، بچه ها، دیوانه ها، مستضعفانی که دسترسی به معارف و احکام الهی نداشته اند به جهنم نمی روند، به جهنم نرفتن هنر نیست.

✨امیر مؤمنان از رسول خدا نقل میکند که فرموده: « إن الله عز وجل يحب معالي الأمور ويكره سفسافها » :

? خداوند همتها و فکرهای بلند را دوست دارد و کارهای پست و فرومایه را اکراه دارد.

?‍منبع: آیت الله جوادی آملی/کتاب حکمت عبادات

❌سید مرتضی آوینی:

⭕هنرمندان با رغبت فراوان حاضرند در خدمت تبلیغ صابون و پودر لباسشویی و… و آفیش فیلم های سینمایی کار کنند،
اما

?چون سخن از صدور انقلاب و یا پشتیبانی از رزم آوران میدان مبارزه با استکبار جهانی به میان می آید، روی ترش می کنند که:

نه آقا قبول سفارشْ هنر را می خشکاند!

? منبع:کتاب رستاخیز جان صفحه ی 135

 آیت الله #سید_محمد_حسن_الهی

? حضور و وجود ولی عصر (عج) در دنیا اینگونه است؛ که دنیا هیچ وقت از امام زمان(ع) خالی نیست. امّا ما آن آینه ای نیستیم که تصویر کامل را نشان دهد. ما هر کدام ممکن است قسمتهایی از اخلاق و رفتار و صفات حضرت را دارا باشیم؛ امّا ایشان انسان کامل و کامل انسانهاست و اینجا اِشکال از آینه هاست که نمی تواند آن کامل انسانها و کمال انسانّیت را نشان دهد. آری ایراد از ماست وگرنه ارتباط همیشه برقرار است. مسأله این است که آیا ما این ارتباط را می توانیم درک کنیم یا نه؟ شاید به همین دلیل است که به حضور حضرت در کنارمان یقین نمی کنیم.

? تصرّف ولی عصر (عج) در بشریت مثل تصرّف روح در بدن است؛ آن هم نه فقط برای ما؛ بلکه برای تمام بشریت! ما همیشه تحت نظر حضرت هستیم و ارتباط ما با حضرت دائمی است. منتهی بعضی انسان ها این ارتباط را درک می کنند و می شناسند و بعضی نمی شناسند و اگر ما نمی توانیم ارتباط را درک کنیم؛ چون ما دیدمان کم است؛ ما غائبیم.

? برای ارتباط با حضرت تنها باید تصفیه شد. دل را باید تصفیه کرد. اگر دل صاف باشد این امواج را درک می کند و تصویر را هم نشان می دهد. اما اگر دل صاف نباشد و گرد و خاک داشته باشد؛ تصویر را خوب نشان نمی دهد. اگر قابلیت داشته باشی و شرایط غیبت را رعایت کنی؛ در زمان غیبت ظهور انفرادی برایت حاصل خواهد شد و حضرت می آید دیدن شما؛ شما نمی روید دیدن امام.

❌منبع: کتاب الهیه؛ به نقل از آقای سید محمد الهی ص ۱۵٣

 #امام_خامنه_ای

?حقیقت این است که ما هنوز از قرآن خیلى دوریم و خیلى فاصله داریم. دلهاى ما باید قرآنى بشود. جان ما باید با قرآن انس بگیرد. اگر بتوانیم با قرآن انس بگیریم، معارف قرآن را در دل و جان خودمان نفوذ بدهیم، زندگى ما و جامعه ما قرآنى خواهد شد؛ اصل این است که دلمان، جانمان و معرفتمان حقیقتاً قرآنى باشد. انس با قرآن، آشنائى با قرآن، ما را نزدیک می کند.

? من باز هم به جوانان عزیزمان توصیه می کنم که با قرآن انس بگیرید، با قرآن مجالست کنید. "و ما جالس هذا القران أحد الّا قام عنه بزیادة او نقصان، زیادة فى هُدى او نقصان من عَمى"؛ هر بارى که شما با قرآن نشست و برخاست کنید، یک پرده از پرده هاى جهالت شما برداشته می شود؛ یک چشمه از چشمه هاى نورانیت در دل شما گشایش پیدا می کند و جارى می شود. انس با قرآن، مجالست با قرآن، تفهم قرآن، تدبر در قرآن، اینها لازم است.

? خواهش می کنم پدر و مادر به فرزندان کوچکشان ؛ قرآن را یاد بدهند ؛اهتمام بورزند. در فضاى زندگى ما هم ؛باید قرآن حکومت کند و برکات قرآنى موج بزند. در سایه قرآن است که معرفت و بصیرت و شجاعت و اقدام ما معنا پیدا می کند و به سمت هدف‏هاى درست متوجه می شود. همه شما برادران و خواهران، باید هر روز قرآن بخوانید و سعی کنید با آن مأنوس شوید و آن را بیاموزید و دریابید. مهم، قطع رابطه نکردن با قرآن است. چه نیم صحفه و یک ورق بخوانید، چه یک حزب و یا یک جزء؛ رابطه نباید قطع شود. به هر حال، همه، هر چقدر وقت، همّت و حوصله دارند، باید قرآن بخوانند.

منبع: بیانات در دیدار قاریان قرآن‌ ۱۳۸۹/۰۴/۲۴

 #امام_خامنه_ای

? من در دوران جوانی زیاد مطالعه می کردم. غیر از کتاب های درسی خودمان که مطالعه می کرد و می خواندم؛ هم کتاب تاریخ؛ هم کتاب ادبیات؛ هم کتاب شعر؛ هم کتاب قصه و رمان می خواندم. به کتاب قصه خیلی علاقه داشتم و خیلی از رمان های معروف را در دوره نوجوانی خواندم. شعر هم می خواندم. من در دوره نوجوانی و جوانی؛ با بسیاری از دیوا های شعر آشنا شدم. به کتاب های تاریخ علاقه داشتم و چون درس عربی می خواندم و با زبان عربی آشنا شده بودم؛ به حدیث علاقه داشتم.

? الآن حدیثی یادم است که آنها را در دوره ی نوجوانی خواندم و یادداشت می کردم. احادیثی را که دیروز یا همین هفته نگاه کرده باشم؛ یادم نمی ماند؛ مگر اینکه یادآوری وجود داشته باشد؛ اما آن هایی را که در آن دوره خواندم؛ کاملا یادم است.

? شماها واقعاً باید دوره ی نوجوانی و جوانی را قدر بدانید. هر چه امروز مطالعه کنید؛ برایتان می ماند. این دوره ی نوجوانی و جوانی؛ برای مطالعه و یاد گرفتن؛ دوره ی خیلی خوبی است؛ واقعاً یک دوره ی طلایی است و با هیچ دوران دیگری قابل مقایسه نیست. من می بینم با اینکه درس های موجود از لحاظ حجم و محتوا خیلی سنگین نیست؛ اما بعضی از جوانان ما فرصتی برای خودشان نمی بینند که بتوانند مطالعات جنبی بکنند؛ در حالی که به نظر من جوان می تواند هم درس بخواند؛ هم مطالعه کند و هم ورزش کند.

منبع: من و کتاب؛ ص ۱٩