همة كار هاي شيطان از اين جا شروع مي شود كه بتواند ما را نسبت به توجّه به پروردگارمان گمراه كند، حتّي در اين حدّ كه بگوييم:
مسجد و بسيج و كانون ما نسبت به مسجد و بسيج و كانون ديگران كمتر است؛ همين موجب اضطراب مي شود و به دنبال آن غفلت از «ربّ» حاكم مي گردد.
ولي اگر فقط تكليف را ببينيم، خود را در آغوش توجّه به ربّ احساس مي كنيم و گويا در قلب هستي جاي گرفته ايم و همه چيز به راه ارتباط با خدا تبديل مي شود.
گاهي مضطرب مي شويم كه نكند آن فردي كه ما مايل نيستيم در انتخابات رأي بياورد بيشترين آراء را کسب کند، اين به جهت عدم توجه به پروردگارمان است، در حالي كه به ما ربطي ندارد.
ما فقط يك تكليف داريم كه پروردگار خود را بندگي كنيم و خود را در آغوش لطف پروردگار قرار دهيم. حرص، به جهت اضطراب و خروج از آرامشِ انجام تكليف، پديدار مي شود.
برشی از کتاب هدف حیات زمینی آدم
آخرین نظرات