نرمی در مقابل قساوت است. ما بحث مبسوطی را در مورد قساوت قلب عرض نکردیم. توصیه من این است که کتاب شریف «قلب سلیم» اثر شهید دستغیب (ره) که با یقین و نورانیت و پشتوانه علمی و عملی نوشته شده را حتماً مطالعه کنید. ایشان آنچه را که دیده نوشته و صرفاً اطلاعاتی عمل نکرده‌اند و به تعبیر حضرت امام (رحمه‌الله‌علیه) ایشان مهذِب نفوس و از اولیاء الهی بودند.

نرمی دل، منشأ خیرات خیلی زیادی است و انسان را شبیه خداوند تبارک و تعالی می‌کند و زمینه را برای دریافت بسیاری از اسم‌های خدا فراهم می‌کند. مثلاً کسی که بدن سفت و خشکی دارد، برای هیچ کدام از حرکات ورزشی آماده نیست. او اگر بخواهد ژیمناستیک یا ورزش‌های رزمی کار کند، نمی‌تواند. یا اگر بخواهد به ورزش هایی مثل کشتی، فوتبال، والیبال و بسکتبال و … بپردازد، باز هم نمی‌تواند.

اول باید بدنش را نرم کند. حتی قهرمان‌های ورزشی، قبل از اینکه بخواهند وارد بازی سنگین شوند، باید نرمش کنند. بنابراین، نرمی دل نیز، مثل نرمی بدن، نیاز به تمرین دارد.دل انسان هم باید نرمش‌های زیادی را برای حرکت‌های بزرگ داشته باشد. اولیای خدا که پروازهای بلند معنوی دارند، به خاطر این است که اول نرمش های دل شان را انجام داده اند.
برای همین، یک نفر که قلبش آماده نیست و نرم نشده، حتی وقتی دستورالعمل یک ولی خدا را انجام می‌دهد، هیچ نتیجه‌ای نمی‌گیرد. افراد بسیاری در این زمینه سرخورده می‌شوند، اما نمی دانند که نقص از خودشان است، نه از آن ولی خدا که دستورالعمل به او داده است.

حتی قبل از نرمش هم گفته می‌شود که یک سری اقداماتی باید انجام شود تا بدن آماده نرمش گردد. از اسمش هم معلوم است: «نرمش». وقتی گفته می شود: «ورزش» یعنی نرم کردن و ورز دادن. در آشپزی هم ورز دادن داریم که همه اینها مقدمه و آمادگی است برای کار دیگر که هدف اصلی آن است.

استاد محمد شجاعی/بحث قلب

▪️همپای خطر همسفر زینب بود
▪️همراز نماز سحر زینب بود

▪️یک لحظه نشد ز عمه جانش غافل
▪️پروانه ‌صفت دور و بر زینب بود

? 5 ربیع الاول سالروز #وفات_حضرت_سکینه(س) تسلیت باد

?هدفِ خدا یا هدفِ مخلوق

▫️حال مي توان همان سؤال را به شكل ديگري مطرح كرد و منظور از سؤالِ «چرا خدا ما را خلق کرد» را به اين معني بگيريم كه: «خدا ما را آفريد تا ما چه كنيم؟».

✔️جواب اين است كه، خدا ما را آفريد تا كمالاتي را كه نداريم و استعداد به دست آوردن آن ها را داريم، به دست آوريم. آيا اگر خدا كسي را بيافريند و شرايط كمال او را فراهم كند و بعد انسان به نتايج مطلوبي برسد، خوب است يا نه؟

مسلّم خواهيد گفت خوب است، پس خدايي که منشأ همه ي خوبي ها است چنين کار خوبي را انجام مي دهد و اگر چنين کاري را نکند بخل ورزيده و ما را از کمالاتي که مي توانستيم به دست آوريم محروم کرده است.

به عبارت ديگر «رحمانِ رحيم» به گونه اي عمل مي كند كه انسان به رحمت برسد، و شأن خدا اين است که چنين بکند و شايسته ي خدايي اش چنين است.

♻️خدا چون فياض است انسان را خلق كرد و شرايطي را فراهم نمود تا انسان استعدادهاي يافتن کمالات مخصوص را، از حالت بالقوه به حالت بالفعل در آورد، و نقص هايش را مرتفع كند، چون انسان ناقص بد است. حالا اگر انسان خلق نمي شد هيچ بود و عدم، در حالي که عدمْ نقص است و وجودْ کمال، به همين جهت هر كسي وجود خود را مي خواهد. خدا از سر رحمتِ خود انسان را خلق كرد، چون رحمان است و رحمان، رحمت مي دهد.
 
 
#آشتی_با_خدا
#استادطاهرزاده

?دانستن حکمت و هدف از آفرینش از آن جهت لازم است که باعث منظم شدن ذهن مي شود

و انسان را براي پيمودن راه ارتباط با خدا و آشتي با او آماده مي كند.

?اگر كسي همّت نمايد و ذهنش را در جواب گويي به سؤالاتش منظم كند و راه رسيدن به جواب هاي خود را درست بپيمايد، خواهد ديد كه در جريان هدايتِ به سوي خدا، چقدر راحت جلو مي رود

#آشتی_با_خدا
#استادطاهرزاده

در جواب اين سؤال بايد متوجه بود که خداوند خودش هدف است، نه اين که هدف داشته باشد، به اين معني که مخلوقاتِ خود را هدف دار خلق مي کند تا به کمال شايسته شان برسند، ولي خداوند که کمال مطلق است و هدف همه ي عالم مي باشد، و ماوراء او کمالي نيست، نمي شود هدف داشته باشد. اگر بپرسي؛ «خورشيد نور مي دهد تا چه كند؟» جواب مي شنوي: «چون خورشيد، خورشيد است نور مي دهد!». نور دادن جزء ذات آن است، نه اين که نور بدهد تا نوراني تر شود به قول مولوي:
گل خندان که نخندد چه کند
عَلَم از مشک نبندد چه کند
نار خندان که دهان بگشاد است
چون که در پوست نگنجد چه کند

انسان به عنوان يک موجود هدف دار، درس مي خواند تا به کمالي برسد، چون آن کمال را ندارد و نمي تواند به دست بياورد مگر با درس خواندن. اما خدا كه مثل انسان ها نيست كه بخواهد با خلق كردنِ ما و يا ساير مخلوقات به جايي برسد

#آشتی_با_خدا
#استادطاهرزاده