ز خرمشهر بوی جنت آید
شمیم دلنواز الفت آید
صدای باد در بال ملایک
سرود جاودانه نصرت آید
به هر کویش چراغ لاله روشن
رخ زیبای آن چون روی گلشن
سرشکم مرهم زخم جفایی است
که دارد بر تن از پیکار دشمن
دلم پر می گشاید چون کبوتر
به سوی آسمانش می کشد پر
به یاد سینه سرخان مهاجر
به بام مسجد جامع زند سر
زنم بوسه به خاک پر بهایت
به اشک دیده شویم کوچه هایت
وضو سازم ز رود جاری آن
کنم سجده به نخل سر جدایت